Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/28197 Esas 2018/2434 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/28197
Karar No: 2018/2434
Karar Tarihi: 28.02.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/28197 Esas 2018/2434 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir hırsızlık davasında sanığın mahkumiyetine hükmedildiği, ancak dosyanın incelenmesi sonucunda tekerrüre esas alınan bir önceki mahkumiyet kararının mala zarar verme suçuna ait olduğu ve uzlaşma kapsamına alındığı, sanığın başka bir tekerrüre esas alınabilecek sabıkasının bulunmadığı belirtildi. Bu sebeple, tekerrüre esas alınan önceki karar sebebiyle sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği bildirildi. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi ve yargılama gideri tutarının devlet hazinesi üzerinde bırakılması gerektiği belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 151/1. maddesi, CMK'nın 253. maddesi, TCK'nın 53. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanun'un 106. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2015/28197 E. , 2018/2434 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın tekerrüre esas alınan Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/407 Esas ve 2010/877 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesinde yazılı mala zarar verme suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın başka da tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesine atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerektiği,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 28/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.