Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/3616 Esas 2016/631 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 04/04/2014, 2013/201 (E) ve 2014/93 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama


TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Mağdura yönelik bıçakla meydana getirilen darbenin şiddetine, yaralanmanın niteliğine, hedef alınan bölgeye ve olay yerinde bulunanların müdahalesi nedeniyle suça sürüklenen çocuğun eylemine devam edememesine göre, mahkemenin kasten öldürmeye teşebbüs olarak nitelendirmesine dair kabul ve gerekçelerinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiş,
2- Suça sürüklenen çocuk hakkında mağdurlar.,.,yönelik kasten yaralama suçlarından doğrudan verilen adli para cezalarının miktarı itibari ile kesin olduğu, mağdur . yönelik kasten yaralama suçundan verilen düşme kararı yönünden ise temyizde hukuki yararı bulunmadığı anlaşılmakla, bu hükümlere yönelen temyiz taleplerinin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı reddine karar verilmiştir.
3- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuk .mağdur . yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, suça sürüklenen çocuk müdafiinin suçun sübutuna ve vasfına yönelen, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suça sürüklenen çocuk ile mağdurun bulunduğu gruplardaki kişilerin olayla ilgili anlatımlarının farklı olması, mağdur ve arkadaşlarının saldırısı nedeniyle olayın geliştiği yönünde savunma bulunması karşısında, TCK"nun 29. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin karar yerinde denetime imkan verecek şekilde tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş olup, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceden farklı gerekçeyle BOZULMASINA, 17/02/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.