Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/16281 Esas 2020/11518 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16281
Karar No: 2020/11518
Karar Tarihi: 13.10.2020

Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/16281 Esas 2020/11518 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık şantaj suçu ile suçlanmış ve yerel mahkeme tarafından mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedilen sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenler de yerinde görülmemiştir. Vicdani kanının oluşumu ve bütün kanıtların eksiksiz sergilenmesi sonucunda sanığın suçunun doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun'da öngörülen suç tipine uyduğu belirlenmiştir. Cezanın da kanuni bağlamda uygulandığı tespit edilmiştir. Karar oy birliğiyle onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- Şantaj suçu: Türk Ceza Kanunu'nun 107. maddesi
- Mahkumiyet kararının temyizi: CMK'nın 280/1-c maddesi
- Cezanın kanuni bağlamda uygulanması: Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 3. maddesi

4. Ceza Dairesi 2016/16281 E. , 2020/11518 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen şantaj eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 13/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.