DAVA :Davacı, fazla mesai ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı, davalılara ait işyerinde kasiyer olarak çalıştığını, 24 saat çalışıp 24 saat dinlendiğini, ancak fazla mesaiden kaynaklanan haklarını alamadığını, son yıllarda ödeme sorumluluğundan kurtulmak için belli saatlerde fazla mesai ödemesi yapıldığına ilişkin kayıtlar içeren bordroların imzalatıldığını iddia ederek, fazla çalışma ücreti alacağının tahsilini talep etmiştir. B) Davalılar Cevabının Özeti: Davalılar, davanın reddini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı ile diğer davalılar arasında kira sözleşmesi olduğu, asıl-alt işveren ilişkisinin bulunmadığı için husumet yöneltilemeyeceği, fazla çalışmalarının tahakkuk ettirilerek ödendiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı davacı temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davalılar arasında asıl-alt işveren ilişkisi bulunup bulunmadığı noktasında taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur. Davacı, davalılardan "nin asıl işveren, . ve ’nin ise alt işveren olduğunu ileri sürmüştür. Davalılar ise aralarında kira sözleşmesi bulunduğunu ileri sürmüştür. Mahkemece davalılar arasındaki ilişkinin kira ilişkisi olduğu kabul edilmiştir. Dosya içindeki Gemi ve Terminal Büfeleri Hasılat Kira Sözleşmesinin 2. maddesinde sözleşmenin kapsamı “işbu sözleşme, imza tarihi itibari ile filosunda bulunan ve isimleri ekli listede belirtilen gemilerin büfeleri ile . işletmesinde bulunan terminal ve iskele alanlarındaki işbu sözleşmenin imzalanmasından sonra taraflarca birlikte tespit edilecek yerlerde oluştrulacak büfe, cafe, restoran işletilmesi kapsar.” şeklinde tanımlanmıştır. Davalı . ait gemi ve iskelelerde kurulacak olan büfe, cafe ve restaurantlar şirket müşterilerinin yolculuğunun daha konforlu hale getirilmesine yönelik bir hizmettir. Bu iş davalı .nin asıl işi değilse de yardımcı işi niteliğinde olup davalılar arasındaki ilişki kira sözleşmesi olmayıp asıl-alt işveren ilişkisidir. Davalı asıl işveren olarak davacının işçilik alacaklarından sorumlu olduğu halde mahkemece davanın davalı yönünden husumet yokluğu nedeniyle reddi isabetsizdir. 3-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, şayet yapmış ise karşılığının ödenip ödenmediği hususu taraflar arasında ihtilaf konusudur. Mahkemece, bordro ve banka kayıtlarında görünenden daha fazla mesai yapıldığı iddiasının aynı kuvvette yazılı delil ile kanıtlanamadığı gerekçesiyle davacının fazla çalışma ücreti alacağı talebinin reddine karar verilmiştir. Dosya içeriğinden davalılardan nin davacının 2009 yılının başına kadar 24 saat çalışıp, 24 saat dinlendiğine ilişkin kabulü vardır. Bu durumda, yargılama safhasından aldırılan hesap raporunda 2009 yılının başına kadar tespit edilen günlük 5 saatlik fazla çalışma alacağı değerlendirilmeden hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.