MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde palamar olarak işe başladığını, kağıt üzerinde palamar olarak görünmesine karşın aynı zamanda dalış eğitimi de aldığı için çalıştığı ilk yıl palamarlıktan daha çok dalgıçlık yaptığını, hizmet süresinde 12 saat çalışıp 24 saat dinlendiğini, 200’ün üzerinde dalış yaptığını, 2010 yılının yaz aylarında işverenin talimatıyla Göcek’te dalgıçlık yaparken kulak zarı patladığı için kulağında kalıcı hasar meydana gelip iş gücü kaybına uğradığını, bu tarihten sonra da dalgıçlıktan ziyade ağırlıklı palamar olarak çalıştığını, ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığını, çalışma saatlerinin sabah 08.00 başlayıp 20.00 da bittiği ve ertesi gün 20.00 da tekrar işbaşı yapıp bir sonraki gün sabah 08.00 de bittiğini, dolayısıyla hem gece hem gündüz fazla çalışma yaptığını, burada dikkate edilmesi gereken hususun davalı işverence düzenlene bordrolarda fazla çalışma olarak gösterilen saatle dışında kalan fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi meselesi olduğunu, ödemelerin 15.04.2004 tarihli “Sağlık Kuralları Bakımından Günde Ancak Yedibuçuk Saat Veya Daha az çalışılması Gereken İşler Hakkında Yönetmelik” hükümleri gözetilmeksizin yapıldığını, zira puantaj çizelgelerinden anlaşılacağı üzere, işe geliş gidiş saatlerinin 08.00-20.00 veya 20.00-08.00 saatleri olarak 12 saat çalışma 24 saat dinlenme şeklinde belirlendiğini ve günlük çalışma süresi ise gece gündüz ayırt edilmeksizin 9 saat ve 9 saati aşan her çalışma fazla çalışma olarak kabul edildiğini, bu çizelgede yasa ve yönetmeliğe aykırı olarak 12 saatlik her çalışmada 3 er saat fazla çalışma olduğunun kabul edildiğini iddia ederek; fazla çalışma ücreti alacağının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işyerinde palamar olarak çalıştığını, bu görevi dışında başka bir işte çalıştırılmasının söz konusu olmadığını, tüm fazla mesailerinin kendisine eksiksiz olarak ödendiğini, taleplerinin haksız ve hukukî dayanaktan yoksun olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacının davalı işyerindeki fazla çalışma karşılıklarının tam olarak ödenip ödenmediği hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı, işyerinde 12 saat çalışıp 24 saat dinlendiği, bu çalışmalarının bazen sabah 08.00 da başlayıp 20.00 da bittiğini, bazen de 20.00 da başlayıp 08.00 da bittiğinden böylelikle hem gece hem de gündüz çalıştığını, ancak işverence fazla çalışma ödemelerinin gece ve gündüz ayrımı yapılmaksızın ve “Sağlık Kuralları Bakımından Günde Ancak Yedibuçuk Saat Veya Daha az çalışılması Gereken İşler Hakkında Yönetmelik” hükümleri gözetilmeksizin yapıldığından eksik olduğu iddia ederek fazla çalışma ücret alacağı talebinde bulunmuştur.
Somut uyuşmazlıkta, davacının davalı işyerinde ilk bir yıl dalgıç, daha sonra takip dönemde ise palamar olarak çalıştığı ve çalışılan bu dönemde davacıya bir kısım fazla çalışma karşılığı ödemeler yapıldığı anlaşılmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda her ne kadar kayıtlara ilişkin bir değerlendirme yapılmış ise de bu değerlendirme genel nitelikte olup denetime açık olmadığı gerekçesi ile tanık beyanlarına göre fazla çalışılan sürenin saptandığı görülmüştür.
Davacı talebini kayıtlara dayandırmıştır. Bu kayıtlar taraflarca dosyaya ibraz edilmiştir. Kayıtlarda fazla mesai saat ve hesabı var ve karşılığı ödemler de yapılmıştır. Bu kayıtlar gece gündüz çalışmasına, ayrıca davacının davalı işyerindeki dalgıç olarak çalıştığı ilk 1 yıl için anılan Yönetmelik hükümlerine göre günlük 7,5 saati aşan çalışmalarının fazla çalışma olduğu gözetilmesine göre kontrolünün yapılarak yapılan ödemenin doğru olup olmadığı saptanmalıdır.
Davacının 12 saat çalışıp 24 saat dinlenme şeklindeki çalışmasında bir hafta 4 gün, 2 nci hafta gece 3 gün çalıştığı kabul edilip buna göre belirlenen fazla mesai alacağından yapılan ödemelerin mahsubu ile bakiye alacak tutarının davalının usulü müktesap hakkı gözetilerek belirlenmesi gereklidir.
Talep dönemine ilişkin kayıt dışı dönemin saptanması halinde ise; tanık anlatımlarının davacının kabulü ile dosyadaki diğer bilgi ve belgelere göre değerlendirilip sonuca gidilmesi gereklidir.
Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.