11. Ceza Dairesi 2016/4112 E. , 2018/8694 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet
1- Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09.06.1998, tarihli 1998/11-154 E., 1998/213 K. ve Dairemizin, 02.02.2012 tarihli 2011/11383 E., 2012/950 K. sayılı kararlarında açıklandığı üzere; VUK"nin 139. maddesine göre, vergi incelemeleri, esas itibarıyla incelemeye tabi olanın iş yerinde yapılır. İş yerinin müsait olmaması, ölüm, işin terk edilmesi gibi zaruri sebeplerle incelemenin yerinde yapılması imkansız olur veya mükellef ve vergi sorumluları isterlerse inceleme dairede yapılabilir. İş yeri faal olan mükelleflere gönderilen, defter ve belgelerin vergi dairesine getirilmesi için yapılan tebligatlar usulüne uygun olmadığı takdirde suçun unsurları oluşmayacaktır. Somut olaya gelince, vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesi için çıkarılan tebligatın sanığın muhasebecisinin iş yerinde muhasebe çalışanı olarak ...’a 13.01.2010 tarihinde yapıldığının defter ve belgelerin incelenmek üzere ibrazı için denetmenlik adresine getirilmesi istenerek sürecin mükellef aleyhine tersine çevrildiğinin anlaşılması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmaksızın tespiti açısından, defter ve belgelerin ibrazına ilişkin yazıyı tebellüğ eden ...’ın şirkette görevli olup olmadığının, Tebligat Kanunu ve VUK’nin 93 ve devamı maddeleri gereğince usulüne uygun olarak tebligat yapılıp yapılmadığının belirlenmesi; hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı VUK’nin 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin, iş yerinde faaliyetin devam edip etmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulması ve iş yeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespiti varsa belgesinin dosyaya ibrazının istenmesi; aksi takdirde yapılan tebligatın hukuki geçerliliği olmayacağı gözetilerek bu hususlar araştırıldıktan sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunu belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Sanığın... olan adının, Konya 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16.12.2011 tarihinde kesinleşmiş olan 2011/384 Karar sayılı kararı ile "..." olarak tashih edildiği halde gerekçeli karar başlığında "..." şeklinde yazılması,
3- Kabule göre; sanık hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinde sayılan nesnel (objektif) ve öznel koşulların değerlendirilip buna ilişkin gerekçelerin gösterilmesi gerektiği, sanığın suç tarihi itibarıyla sabıkasının bulunmadığı, dolayısıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi için aranan 5271 sayılı CMK’nin 231/6-a maddesinde gösterilen, “kasıtlı suçtan mahkûm olmama” nesnel (objektif) koşulunun bulunduğu, aynı Kanun’un 231/6-c maddesinde gösterilen ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin nesnel (objektif) koşullardan bir diğeri olan suçun işlenmesi ile mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesinde esas alınacak zararın, kanaat getirici basit bir araştırmayla belirlenecek maddi zarar olduğu, somut olayda sanığa yüklenen suçtan dolayı doğrudan herhangi bir zarar doğmadığı gözetilerek, alt sınırdan ceza tayin edilen ve cezası ertelenen sanık hakkında, daha önceden kasıtlı suçtan mahkûmiyeti bulunduğu gerekçesi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.11.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
