MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
... 43. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/02/2013 gün ve.... K. sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 09/03/2013 tarihinde kesinleşmesinden sonra denetim süresi içinde 19/04/2013 tarihinde hırsızlık suçunu işlediği, bu suçtan yargılanarak 23/05/2014 tarihinde 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçundan 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 11/07/2014 tarihinde kesinleşmesi üzerine ... 43. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/02/2013 gün ve.... K. sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararının yeniden ele alınması için mahkemesine ihbarda bulunulması nedeniyle önceki hükmün açıklandığı anlaşılmakla; sanığın denetim süresi içinde işlediği 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunun, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile yeniden düzenlenen uzlaştırma hükümleri kapsamına alındığı ancak sanığın güncel adli sicil kaydının incelenmesinde; sanığın deneme süresi içinde 04/12/2013 tarihinde işlediği 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu nedeniyle ... 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/09/2014 gün ve .... K. sayılı ilamı nedeniyle sanık hakkında hükmün açıklanması koşulları oluştuğundan, hükmün açıklanmasını gerektirmeyen karar nedeniyle hükmün açıklanmış olması sonuca etkili görülmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141, CMK"nın 34/1., 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay"ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükmün neden açıklandığına ilişkin gerekçeyle yetinilip yazılı şekilde gerekçesiz hüküm kurulması,
2- Sanık hakkında daha önce 19/02/2013 tarihinde erteleme yapılmaksızın hapis cezalarına hükmedildikten sonra hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğine göre, sanığın deneme süresinde yeniden suç işlemesi karşısında açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanmasına karar verilmesi gerektiği halde, mahkemece ancak 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanık hakkında koşullarının varlığı halinde cezanın ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar verilerek yeni bir mahkumiyet hükmü kurabilecekken, sanığın tekrar suç işlemesi durumunda açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması dışında, bir imkan mahkemeye tanınmadığı gözetilmeden sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca yeni hüküm kurulurken kazanılmış hakkın gözetilmesine, 25/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.