Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4410 Esas 2018/8681 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4410
Karar No: 2018/8681
Karar Tarihi: 01.11.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4410 Esas 2018/8681 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Yapılan bozma sonrası yargılamada ise mahkemenin sanığın suçunu doğru kabul ettiği, ancak suçun yasada gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırı itibariyle hangi kanuna tabi olduğu konusunda bir yanlışlık yapıldığı belirtilmiştir. Dolayısıyla, yapılan yargılamada sanığa yüklenen suçun 765 sayılı TCK'nun 102/4. ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşım süresi göz önünde bulundurulmadan hüküm kurulduğu görülmüştür. Bu nedenle, davanın yeniden yargılanmasına gerek olmadığı ancak sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nun 211. maddesi (765 sayılı TCK'nun 347. maddesi)
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 5252 sayılı Kanun'un 9. maddesi
- 765 sayılı TCK'nun 102/4. ve 104/2. maddeleri
- 5271 sayılı Kanun'un 223/8. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. ve 322. maddeleri

11. Ceza Dairesi 2018/4410 E. , 2018/8681 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozma sonrası yapılan yargılamada mahkemenin sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nin 211. (765 sayılı TCK"nin 347.) maddesinde öngörülen "bir hukuki ilişkiye dayanan alacağın ispatı veya gerçek bir durumun belgelenmesi amacıyla resmi belgede sahtecilik" suçunu oluşturduğu şeklindeki kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığı ancak;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen “bir hukuki ilişkiye dayanan alacağın ispatı veya gerçek bir durumun belgelenmesi amacıyla resmi belgede sahtecilik" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4. ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafıinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nin 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı Kanun"un 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 01.11.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.