Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/14554 Esas 2018/4039 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 26.06.2013 tarih 2010/24044 Esas 2013/15156 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, eylemin TCK"nın 142/1-e maddesine uyduğu halde yazılı şekilde TCK"nın 142/1-b maddesi ile uygulama yapılması sonuca etkili görülmediğinden, koşulları oluşmadığı halde TCK"nın 168. maddesi ile uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Bozma ilamı öncesi sanığın 3.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve belirtilen hükmün sadece sanık müdafii tarafından temyiz edildiği, böylece ceza süresi bakımından gözetilmesi gerekli kazanılmış hak süresinin "3.500 TL adli para cezası" olması gerektiği düşünülmeksizin, yazılı şekilde" “1 yıl 4 ay hapis” ibarelerinin" şeklinde belirlenmek suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
2-Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden “b” bendi ile “11 ay 20 gün hapis” ibarelerinin çıkartılması ile hüküm fıkrasına ‘‘1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi gereğince sanık hakkında daha ağır bir ceza verilemeyeceğinden sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek neticeten 3.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.03.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.