12. Ceza Dairesi Esas No: 2018/6337 Karar No: 2019/3791 Karar Tarihi: 21.03.2019
Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/6337 Esas 2019/3791 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokması suçundan Asliye Ceza Mahkemesi tarafından TCK'nın 179/3-2 ve 53. maddeleri doğrultusunda mahkumiyetine karar verildi. Sanığın alkollü araç kullanması ve yarattığı tehlike göz önüne alınarak temel ceza miktarında isabetsizlik tespit edilmedi. Takdiri indirim nedenleri arasında sayılan hususlar tamamen sıralanamayacağı için benzer durumların da bu kapsamda değerlendirilebileceği ifade edildi. Mahkeme TCK'nın 62. maddesinin uygulanmasına takdiri indirim nedeni olarak yer olmadığına karar verdi. Dosya kapsamında bir uyumsuzluk veya açık bir hukuka aykırılık bulunmadığından hükmün isteme aykırı olarak onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri detaylı olarak şu şekildedir: TCK'nın 179/3-2, 53, 62 ve 765.
12. Ceza Dairesi 2018/6337 E. , 2019/3791 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü; Olay günü sevk ve idaresindeki otomobille cadde üzerinde seyri sırasında kolluk görevlileri tarafından yol kontrolünde durdurulan sanığın yapılan ölçümde 1.88 promil alkollü olduğunun tespit edildiği anlaşılmakla; dosyada mevcut tutanaklara ve ehliyet bilgilerine göre daha önce de alkollü araç kullandığı tespit edilen sanığın ölçülen alkol promil miktarı ve yarattığı tehlike göz önüne alındığında tayin edilen temel ceza miktarında bir isabetsizlik görülmediğinden; yine TCK"nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmaması yönünden 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda hakime geniş bir takdir yetkisi tanınmış taktiri indirim nedenleri ise örnekseme yoluyla sayılmış, ancak bu hallerin sınırlı olmadığı tamamının sayılmasının da mümkün olmayacağı nazara alınarak benzer durumların da bu kapsamda değerlendirilebileceğini ifade açısından bu husus "gibi" şeklinde ifade edilmiş, 765 sayılı TCK"nın 59. maddesinden farklı olarak, takdiri indirim nedeni olarak kabul edilen hususların kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir. Anılan hüküm uyarınca taktiri indirim nedeni uygulandığında, hangi nedenlerle bu müessesenin uygulandığı kararda gösterilecek, uygulanmadığı takdirde ise fiili taktirin bu yönde olduğu kabul edilecek ve bu husus ancak gösterilen gerekçenin yasal ve yeterli olmaması veya fiili taktirin uygulanan diğer müesseseler karşısında hukuka aykırılık oluşturduğu yada dosya kapsamı itibariyle açıkça kanuna aykırı olduğunun saptanması halinde bozma nedeni oluşturacaktır. Mahkemece, TCK"nın 62. maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına karar verildiği ve bu suretle takdiri indirim nedenlerinin bulunmadığı kabul edilmiş olup, bu takdirde dosya kapsamına bir uyumsuzluk veya açık bir hukuka aykırılık bulunmadığından, tebliğnamedeki bozma öneren görüşlere iştirak edilmemiştir. T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, atılı suçu işlemediğine ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA; 21.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.