Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/10433 Esas 2018/3100 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan işverence feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, aylık ücret, yemek ücreti, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, dosyaya sunulan işçi imzalı yıllık izin kullanımına ilişkin belgelerde, davacının 04/03/2011-23/03/2011, 04/04/2012-16/04/2012 ile 18/05/2012 -25/05/2012 tarihleri arasında yıllık izin kullandığı kayıtlıdır. Bu halde, hükme esas alınan 26/11/2014 tarihli bilirkişi raporunda, davacının sadece ondokuz gün yıllık izin kullandığının kabul edilerek yıllık izin ücreti alacağının hesaplanması hatalı olmuştur.
3-Fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanmasında, davacının izinli olduğu günlerin hesaptan dışlanmaması bir diğer hatalı yöndür.
Yukarıda yazılı sebeplerden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.