Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/4377 Esas 2018/2768 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4377
Karar No: 2018/2768
Karar Tarihi: 28.02.2018

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/4377 Esas 2018/2768 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığa yükletilen görevi yapmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz isteğinin reddi nedeni bulunmadığından işin esasına geçilmiştir. Eylemler doğru olarak nitelendirilmiş ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uygun olmuştur. Mahkumiyetin kanuni sonucu olarak Tekerrüre Esas Alınacak hükümlülüğü kararda gösterilmemiş olsa da adli sicil kaydında en ağır cezayı içeren mahkumiyetin Tekerrüre Esas Alınabileceği düşünüldüğünden bozmayı gerektirmemiştir. Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiştir. Kanun maddeleri: TCK 43/2, TCK 53.
18. Ceza Dairesi         2016/4377 E.  ,  2018/2768 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    KARAR
    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
    Sanığın, görevi yaptırmamak için direnme eylemini, birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiil ile gerçekleştirmesi karşısında, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından; sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde infaz evresinde re"sen uygulanması mümkün görüldüğünden ve sanığın tekerrüre esas alınan hükümlülüğü kararda gösterilmemiş ise de, adli sicil kaydında yer alan ve en ağır cezayı içeren mahkumiyetin 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereğince infaz evresinde tekerrüre esas alınabileceği düşünüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
    Anlaşıldığından sanık ..."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 28/02/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.