Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/8139 Esas 2020/966 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinde,
Eyleme, yükletilen suça ve karşılıklı hakaret nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik sanık ...’ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Yaralama suçundan verilen hükmün temyizine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
a) Sanığın tekerrüre esas alınan mahkûmiyet hükmünün, “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak” suçuna ilişkin olduğu ve bu suçu düzenleyen TCK"nın 191. maddesinde 18/06/2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 68. maddesiyle değişiklik yapıldığı göz önüne alındığında, sözü edilen suçtan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Sanığın aşamalarda ilk olarak diğer tarafın kendisine hakaret ettiğini savunması ve mahkemece ilk haksız hareketin kimden geldiğinin anlaşılamadığının belirtilmesi karşısında, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
c) Hükümde TCK’nın 62. maddesinin uygulanması sonucu hapis cezasının “3 ay 10 gün” yerine “100 gün” olarak belirlenmesi,
d) Kabule göre de; sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, TCK"nın 58/7. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar biçimde 1 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbiri süresinin de belirlenmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken aleyhe temyiz olmadığından, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.