Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/4245 Esas 2019/3771 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4245
Karar No: 2019/3771
Karar Tarihi: 19.03.2019

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/4245 Esas 2019/3771 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle ölüme sebep olduğu suçlamasıyla ceza alanı Asliye Ceza Mahkemesi’nin verdiği hükmün temyiz edilmesi üzerine dosya incelenerek, mahkemece yapılan yargılama ve delillerin incelenmesi sonucunda, sanığın beraat etmesine karar verilmesine hükmedildi. Ancak, katılanların tek bir vekil tarafından temsil edilmesine rağmen her bir katılan için ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi kanuna uygun değildi. Bu nedenle, hükmün vekalet ücretiyle ilgili bölümü çıkarılarak düzeltilerek onaylandı. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK 85/1, 62. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK’un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2018/4245 E. , 2019/3771 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece verilen ilk hükmün temyiz incelemesinden geçtiği dikkate alınarak ikinci hükmün de temyiz kanun yoluna tabi olması nedeniyle ve kanun yolunun mahkemece yanlış gösterilmesi ve başvuranın istinaf dilekçesi vermesi haklarını ortadan kaldırmayacağından, sanığın istinaf dilekçesi temyiz başvuru dilekçesi kabul edilerek yapılan incelemede;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, hakkında lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanların kendilerini tek bir vekaletnameye dayalı olarak aynı vekille temsil ettirdikleri anlaşılmakla, sanık aleyhine tek bir vekalet ücreti yerine, her bir katılan için ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin bölümündeki “ayrı ayrı” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 19.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.