Esas No: 2022/1030
Karar No: 2022/3383
Karar Tarihi: 12.04.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/1030 Esas 2022/3383 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkum edilmiş ancak hükmü temyiz etmemiş. Sonradan müdafi tarafından hükmün temyiz edilmesi istemiyle başvuru yapılmış ancak bu istem reddedilmiştir. Temyiz istemi 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince reddedilmiştir. Kararı veren Ceza Dairesi'nin yetkisi ve gerekçesi, 5320 sayılı Kanunun 38. maddesi ile eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerinde belirtilmiştir. CMUK’nın 310/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi de uygulanmıştır.
"İçtihat Metni"
Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair Diyadin Asliye Ceza Mahkemesinin 22.12.2010 gün ve 2008/17 Esas, 2010/169 Karar sayılı hükmünün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesince verilen 28.05.2014 gün ve 2012/12415 Esas, 2014/7073 sayılı bozma kararıyla ilgili mahkemece direnilerek kurulan 12.02.2016 gün ve 2014/192 Esas, 2016/51 Karar sayılı hükmün sanık müdafisince eski hale getirme istemli temyiz edilmesi nedeniyle Dairemize gönderilen dosya 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mahkemece gerçekleştirilen yargılama neticesinde yokluğunda verilip, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21. maddesine göre usulüne uygun şekilde tebliğ edilen hükmü kanuni süresinde temyiz etmeyen sanığın, herhangi bir sebebe dayanmayan eski hale getirme başvurusu yerinde olmadığından reddiyle, sonradan vekaletnameyle yetkili kılınan müdafinin CMUK’nın 310/1. maddesinde düzenlenip, tebliğden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra sunduğu 19.10.2020 günlü dilekçeyle hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 12.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
