Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/546 Esas 2021/1700 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/546
Karar No: 2021/1700

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/546 Esas 2021/1700 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçtihadın konusu, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir karşılıklı boşanma davasıdır. Kararın temyiz edilmesi sonucunda, ekonomik ve sosyal durumları, kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaatleri gözeterek, davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminatın takdir edilmesi gerektiği karara bağlanmıştır. Ayrıca, davacı-karşı davalı kadının yoksulluk nafakası isteğinin kabul edilebilmesi için, kayıtlı taşınmazlarının malvarlığı değerleri ile getirilerinin hesaplanarak yoksulluktan kurtarıp kurtaramayacağı belirlenmeden hüküm kurulmasının eksik inceleme olduğu ve kararın bu nedenle bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır.
Kanun maddelerinin açıklaması:
-Türk Medeni Kanunu m. 4: \"Kanunla tanınmış hakların kullanılması, hak sahibine ve diğer kişilere hakkaniyete uygun sonuçlar doğuracak şekilde olmalı

2. Hukuk Dairesi 2021/546 E. , 2021/1700 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, nafakanın ve tazminatların miktarı yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kendi davasının reddi, kusur belirlemesi, nafaka ve tazminatlar ile tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı-karşı davalı kadının yoksulluk nafakası isteğinin kabul edilebilmesi için boşanma yüzünden yoksulluğa düştüğünün belirlenmesi gerekir. Dosya kapsamından davacı-karşı davalı kadın adına kayıtlı taşınmazlar bulunduğu anlaşılmaktadır. Davacı-karşı davalı kadın adına kayıtlı taşınmazların tümü yönünden gerekirse mahallinde keşif yapılıp bu taşınmazların değerleri ile getirileri hesaplanarak elde edilecek malvarlığı değeri ile getirilerinin onu yoksulluktan kurtarıp kurtaramayacağı belirlenmeden eksik inceleme ile hüküm kurulmuş olması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 25.02.2021 (Prş.)