Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2046 Esas 2021/9920 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/2046
Karar No: 2021/9920
Karar Tarihi: 13.12.2021

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2046 Esas 2021/9920 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edildiği belirtilmektedir. Ancak, mağdurenin şikayetçi olmaması sebebiyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, mağdure vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Sanığın temyiz istemi ise, 6545 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesinden sonra cezanın üst sınırıyla ilgili davaya bakma ve suç vasfının tayini gibi görevlerin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle reddedilmiş ve görevsizlik kararı verilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise, çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi, cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ve görevsizlik kararı verilmesine neden olan 5235 sayılı Kanun'un 12. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddesi belirtilmiştir.

9. Ceza Dairesi 2021/2046 E. , 2021/9920 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Kayden 21.09.1997 doğumlu olup, kovuşturma evresinde ifadesinin alındığı 26.06.2014 tarihli duruşmada on yedi yaşı içerisinde bulunan mağdurenin, olaydan dolayı şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanığın temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla ilgili davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.