MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik yapmak, Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanığın, Pos cihazlarını kullanım amaçları ve sözleşme koşulları dışında, kredi kartı sahiplerinin nakit ihtiyaçlarının karşılanması amacıyla kullanmaktan ibaret eylemlerinin, hem TCK’nin 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunu hem de 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunun 36. maddesinde düzenlenen gerçeğe aykırı olarak harcama belgesi düzenleme suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, her iki suç için öngörülen cezaların aynı olması karşısında, 5237 sayılı TCK’nin 44. maddesi ve özel norm ilkesi önceliği gereğince sanık hakkında 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu"nun 36. maddesinde düzenlenen zincirleme şekilde gerçeğe aykırı olarak harcama belgesi düzenleme suçundan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Sanığın kredi kartı sahiplerinin nakit ihtiyaçlarını karşılamak suretiyle elde ettiği haksız gelir faaliyetlerini gizlemek amacıyla 2007 takvim yılında sahte fatura ve gider pusulaları düzenlediğinin iddia olunması ve sanık hakkında Dairemizin 2016/9119 esasına kayıtlı Şanlıurfa Cumhuriyet Başsavcılığının 04.12.2012 tarih ve 10540 esas sayılı iddianamesi ile aynı eylem nedeniyle açılmış Şanlıurfa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/1703 esas sayılı kamu davasının bulunması karşısında, yapılan incelemede 24.12.2012 tarih ve 11295 esas sayılı iddianamenin dayanağı olan Vergi Denetim Kurulu Şanlıurfa Küçük ve Orta ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığının 26.11.2012 gün ve 2012-A-1017/33 sayılı görüş ve öneri raporu başlıklı suç duyurusu raporunda tefecilik suçundan suç duyurusunda bulunulduğu, sanık hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçuna ilişkin verilmiş dava şartı olan mütalaanın bulunmadığı gibi Dairemizin 2016/9119 esasına kayıtlı Şanlıurfa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/1703 esas sayılı dosyasına göre eldeki davanın mükerrer olduğu gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde sahte fatura düzenlemek suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.11.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.