Esas No: 2021/11371
Karar No: 2022/3438
Karar Tarihi: 12.04.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/11371 Esas 2022/3438 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme \"Suça sürüklenen çocuk\" hakkında yapılan yargılama sonucunda, gerçekleştirilen cinsel istismar ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair verilen hükümlerin reddedilmesi talebi yerinde görülmemiş ve hükümler ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri olarak ise, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin birinci ve üçüncü bentleri göz önünde bulundurularak, hüküm sonrası mahkemece verilen ikinci hükmün yeni gerekçeleri de göstererek mahkeme kararının direnme olmayıp, yeni hüküm niteliği taşıdığı kabul edilmiştir.
"İçtihat Metni"
Suça sürüklenen çocuk ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından gerçekleştirilen yargılama sonucunda, atılı suçlardan mahkumiyetine dair İstanbul Anadolu Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.11.2012 gün ve 2009/140 Esas, 2012/293 Karar sayılı hükümlerin O Yer Cumhuriyet Savcısı ile suça sürüklenen çocuk müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 12.10.2017 gün ve 2014/10268 Esas, 2017/4748 sayılı bozma yönündeki kararına ilk derece mahkemesince direnilerek kurulan 31.10.2019 gün ve 2019/329 Esas, 2019/435 Karar sayılı ilamın katılan mağdur vekili tarafından temyiz edilmesinin ardından Dairemizde inceleme sırası bekleyen dosya ile ilgili olarak 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin birinci ve üçüncü bentlerine istinaden yapılan değerlendirmede bozma sonrası mahkemece verilen 10.09.2019 tarihli ikinci hükümde yeni gerekçeler de gösterilmesi nedeniyle mahkeme kararının direnme olmayıp, yeni hüküm niteliği taşıdığı gözetilerek gereği görüşüldü:
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış düşme hükümleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdur vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 12.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
