5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/12679 Esas 2021/3120 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12679
Karar No: 2021/3120
Karar Tarihi: 02.03.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/12679 Esas 2021/3120 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanığın 5607 sayılı kanuna muhalefet ettiği gerekçesiyle suçlu bulunarak müsadere cezası verildiği belirtiliyor. Ancak, yerel mahkeme kararı temyiz edildiği için dosyanın incelenmesi sonucu, katılan idarenin nakil aracının müsaderesine ilişkin iddianamede talepte bulunmadığı ve mahkemece bu konuda karar verilmediği belirtilerek, idarenin temyiz talebinin incelenmemesi gerektiği sonucuna varıldığı belirtiliyor. Sanığın temyiz talebi incelenirken, 5607 sayılı kanunun 3/18 maddesinde yapılan değişiklik sonucu temel ceza belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği hatırlatılmakta ve bu maddeye aykırı şekilde doğrudan değişiklik sonrası hüküm tesisi yapıldığı ifade edilmektedir. Ayrıca, 7242 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikler sonrasında sanık lehine hükümler içeren düzenlemeler yapıldığı belirtilerek, yasal koşulların oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapılmasının yerel mahkemenin görevi olduğu hatırlatılmaktadır. Suçtan doğrudan zarar görmeyen TAPDK’nın davaya katılmasına karar verilerek lehine vekalet ücretine hükmedildiği vurgulanmaktadır.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Yasa, 3/18 ve 3/5. madde
- 6545 sayılı Yasa, 89. madde
- 7242 sayılı Yasa, 61. ve 62. madde
- 5237 sayılı TCK, 7. madde
- 5607 sayılı Yasa, 5/2. madde
- 1412 sayılı CMUK, 321. madde
- 5607 sayılı Yasa, 3/22 maddesi ve ek fıkraları (Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarıs

7. Ceza Dairesi 2018/12679 E. , 2021/3120 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan ... İdaresinin temyiz talebinin nakil vasıtasına yönelik olduğu kabul edilmekle;
Nakil aracının müsaderesine ilişkin iddianamede talep bulunmadığı gibi mahkemece bu hususta bir karar verilmediği gözetilerek katılan ... İdaresi vekilinin nakil aracına yönelik temyiz talebi hakkında inceleme yapılmasına yer olmadığına,
II- Mahkumiyete yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
1- Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden, doğrudan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkrasından yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3- Suçtan doğrudan zarar görmeyen TAPDK’ nun davaya katılmasına karar verilerek lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.