Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/4065 Esas 2018/2735 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4065
Karar No: 2018/2735
Karar Tarihi: 28.02.2018

Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/4065 Esas 2018/2735 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında, sanığın kasten yaralama ve hakaret suçlamalarıyla yargılandığı ancak kasten yaralama suçu için verilen cezanın karar tarihi itibariyle temyiz edilemez olduğu belirtilerek, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği ve bu kararın temyiz edilmediği ifade edildi. Hakaret suçu için ise yapılan inceleme sonucunda, karşılıklı hakaret nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği ve bu kararın da temyiz edilmediği belirtildi. Kanun maddeleri olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddelerine atıfta bulunuldu.

18. Ceza Dairesi 2016/4065 E. , 2018/2735 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanık hakkında kasten yaralama suçu için kurulan hükmün incelenmesinde;
Kasten yaralama suçu için verilen kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ... müdafiinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Sanık hakkında hakaret suçu için kurulan hükmün incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Karşılıklı hakaret nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 28/02/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.