Esas No: 2021/15189
Karar No: 2022/3497
Karar Tarihi: 13.04.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/15189 Esas 2022/3497 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilen sanığın temyiz başvurusunu değerlendirmiştir. İlk derece mahkemesindeki hüküm bozulunca yeniden yapılan yargılamada, sanık hakkında TCK'nın 58. maddesindeki tekerrür hükümleri uygulanmıştır. Ancak, bu konuda sanığa basına savunma hakkı verilmemiştir. Ayrıca, sanık hakkında başka bir dolandırıcılık suçundan mahkeme kararı bulunduğu ve bu kararın da uyarlama yapılarak dosyaya dahil edilmesi gerektiği halde, mahkeme bu konuda araştırma yapmadan hüküm vermiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı kanuna aykırı bulunmuş ve hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- TCK'nın 58. maddesi (tekerrür hükümleri)
- 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi (savunma hakkının kısıtlanması)
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (temyiz hakkı)
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi (hükümlerin bozulması)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mahkemece bozma sonrası gerçekleştirilen yargılama neticesinde hüküm kurulurken sanık hakkında düzenlenen iddianamede tekerrüre ilişkin TCK'nın 58. maddesinin gösterilmemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi gereğince bu konuda sanığa ek savunma hakkı verilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeden yazılı şekilde anılan maddenin tatbiki suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.12.2005 gün ve 2005/417 Esas, 2005/434 Karar sayılı ilamına konu dolandırıcılık suçuyla ilgili iş bu yargılama kapsamında mahkemesine uyarlama kararı verilip, verilmediği hususunda ihbarda bulunulması üzerine mahkemesince dosyanın Uzlaştırma Bürosuna tevdine dair 10.09.2019 günlü ek kararın verildiğinin Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla yapılan araştırma neticesinde anlaşılması karşısında, söz konusu uzlaştırma işleminin akıbetinin beklenip, sonucuna göre TCK'nın 58. maddesinin tatbiki hususunda karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
