Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2018/4244 Esas 2019/10188 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Ankara 16. İş Mahkemesi

Dava, davacının 01.01.2016 tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitiyle bu tarihten sonra yapılan prim ödemelerinin iadesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
7036 sayılı Yasanın Geçici md. 1/4 hükmü yollamısıyla uygulanan 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 8/2 maddesi gereğince, iş mahkemesinin nihai kararları, yüze karşı verildiğinde tefhim, yoklukta verildiği takdirde tebliğ tarihinden itibaren 8 gün içinde temyiz edilebilmektedir.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 434. maddesi (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) ile ilgili 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince, temyiz isteği, dilekçenin temyiz defterine kaydettirildiği tarihte yapılmış sayılır....”
Gerekçeli kararın davacı vekiline 16.06.2017 tarihinde Teb.K.21.md.’ye göre usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, davacı vekilinin 29.08.2017 tarihinde istinaf isteminde bulunduğu ve herhangi bir usulsüz tebliğ itirazının olmadığı, ilk derece mahkemesince verilen 09.11.2017 tarihli ek kararla istinaf talebinin süre aşımı nedeniyle reddedildiği anlaşılmıştır.
Yukarıda sözü edilen yasa ve İçtihadı Birleştirme Kararı hükmüne aykırı olarak hükmü temyiz eden davalı Kurum vekili tarafından temyiz dilekçesinin, yasal süresi içerisinde verilmediği, Mahkemece verilen ek kararın, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesi hükmüne uygun olduğu anlaşıldığından, davalı Kurum vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan istinaf talebinin reddine ilişkin ek kararın ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanması gerekmektedir.
SONUÇ: Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan ek karar ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının ONANMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 23/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.