Basit yaralama suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-d, 62/1 ve 52. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Çukurca Sulh Ceza Mahkemesinin 15/04/2014 tarihli ve 2013/13 esas, 2014/11 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 05.01.2017 tarih ve 2016/10661 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 17.01.2017 tarih ve 2017/2375 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; 03/03/2014 tarihli savunma dilekçesi ve İstanbul Anadolu 15. Sulh Ceza Mahkemesince icra edilen aynı tarihli talimat duruşmasında, sanığın esas hakkındaki savunması ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hakkında esas mahkemesine beyanda bulunmak istediğini bildirmesine rağmen, yanlış adrese çıkartılan duruşma gününü bildirir davetiyenin bila tebliğ iade edilmesi üzerine, usulüne uygun duruşma günü tebliğ edilmeyip, sanığın son savunması sorulmadan, yokluğunda savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle mahkumiyetine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Çukurca Sulh Ceza Mahkemesinin 15/04/2014 tarihli ve 2013/13 esas, 2014/11 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4.maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA; müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 15.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.