MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 01.09.2004 - 09.09.2013 tarihleri arasında davalıya ait iş yerinde çay temizlik işlerinde yardımcı eleman olarak ayda en son net 850,00 TL ücret ile çalıştığını, 2010 yılının Kasım tarihine kadar haftada 6 gün sabah 09:00-23:00, 2010 yılının kasım tarihinden sonra ise 09:00-18:00 saatleri arasında bayram ve genel tatil günleri dahil olmak üzere çalıştığını, iş akdini sigorta primlerinin yatırılmaması sebebiyle kendisinin feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti, ihtarname masrafı, ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 01.09.2004 - 01.03.2013 tarihleri arasında çalıştığını, kıdem tazminatı alacağının ödendiğini, diğer alacaklar için davacının davalı ... ibra ettiğini, daha sonra 02.05.2013 - 07.09.2013 tarihleri arasında da bir dönem asgari ücret ile çalıştığını, iş akdinin davacının emeklilik nedeniyle sona erdirdiğini, 02.05.2013 - 07.09.2013 tarihleri arasındaki fazla mesai yapılmadığını, genel tatil çalışmasının olmadığını, zamanaşımı def"inde bulunduklarını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdini haklı nedenle feshettiği gerekçesi ile kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve ücret alacağı taleplerinin kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar yasal süresi içinde temyiz etmiştir.



E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Yargıtay, fazla çalışmaların tanık beyanlarına dayanılarak uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde istikrarlı olarak bir işçinin aynı şekilde izin, tatil günleri nedeni ile fazla mesai yapmayacağı, bunun hayatın olağan akışına aykırı olacağı gerekçesi ile taktiri indirimi yapılması gerektiğine karar vermiştir. (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak bu indirim hakkın özünü ortadan kaldıracak nitelikte olmamalıdır. Mahkemece davacının fazla mesai ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarından tanık anlatımları ile belirlenmesi nedeni ile indirim yapılması isabetli ise de yapılan %50 oranındaki takdiri indirim hakkın özünü etkileyecek nitelikte fazladır. Bu nedenle mahkemece daha makul oranda indirim yapılmalıdır.
3- Mahkemece gerekçe kısmında aynen “88,76 TL ihtarname masrafı yargılama gideri olduğundan ve yargılama giderlerinde gösterileceğinden esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına” şeklinde kabul edilmesine rağmen hüküm fıkrasında yargılama giderleri bendinde ihtarname masrafı hakkında hüküm kurulmadığı tespit edilmiştir. Mahkemece ihtarname masrafı hakkında hüküm kurulmaması hatalıdır.
4- Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hüküm fıkrasında belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 21.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.