Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7880 Esas 2019/3707 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 22/4, 2-b, 62, 52/2, 4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık müdafiinin, celse arası vekaletname ile birlikte sunduğu esasa ilişkin beyan dilekçesinde duruşmaya katılamayacağına dair mazeret bildirerek, duruşmanın ertelenmesini talep etmesine rağmen, isteminin reddine veya kabulüne dair herhangi bir karar verilmeden savunma hakkı kısıtlanarak yargılamaya devamla hüküm kurulması suretiyle CMK’nın 289. maddesine aykırı davranılması,
2-Gerekçeli karara esas alınan bilirkişi raporunda, beyanlarına dayanılarak kusur tespiti yapılan tanıkları mahkeme huzurunda dinlemeden ve sanık müdafiinin keşif yapılmasına ilişkin talebi değerlendirilmeden eksik araştırma ile hüküm tesis edilmesi,
3-Sanığın kaza tarihinde hukuken geçerli ehliyetinin olup olmadığı araştırılmadan TCK’nın 53/6. maddesi uyarınca sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.