Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/2596 Esas 2013/4272 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/2596
Karar No: 2013/4272
Karar Tarihi: 01.07.2013

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/2596 Esas 2013/4272 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir eser sözleşmesinden kaynaklanan cezalı çalışma bedelinin iş sahibi idareden tahsili istemine ilişkin bir davaydı. Davacı yüklenici, işin tamamlandığı ve geçici kabule hazır olduğu, işin teslim tarihini belirleyen ek sözleşmenin cezalı çalışmaları kapsamadığını iddia ederek kabulün yapılmasını talep etti. Ancak, mahkeme ek sözleşmenin ceza bedelinden feragat anlamı taşımadığına karar vererek davanın reddine karar vermedi ve kabul etti. Bu karar davalı vekilince temyiz edildi ve Yargıtay 15. Hukuk Dairesi, mahkeme kararının bozulması gerektiğine hükmetti.
Kanun maddeleri:
- Türk Borçlar Kanunu, Madde 488 (Eser sözleşmesi)
- Türk Borçlar Kanunu, Madde 497 (Cezalı çalışmalar)
- Türk Borçlar Kanunu, Madde 499 (Cezanın miktarı ve cezalı çalışmaların kabulü)

15. Hukuk Dairesi 2013/2596 E. , 2013/4272 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan cezalı çalışma bedelinin istirdaden iş sahibi idareden tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı yüklenici tarafından iş sahibi idareye verilen 12.10.2009 tarihli dilekçede; işin 12.10.2009 tarihi itibariyle tamamlandığı ve geçici kabule hazır olduğu, 07.07.2009 tarihinden itibaren verilen 55 günlük süre uzatımı dikkate alındığında işin teslim tarihinin 31.08.2009 günü dolduğu, 01.09.2009 tarihinden 12.10.2009 tarihleri arasında geçen cezalı çalışmaların da dikkate alınması suretiyle gerekli kabulün yapılmasının talep edildiği görülmektedir. Dilekçe içeriğinden anlaşıldığı üzere, cezalı çalışma davacı yüklenicinin kabulündedir. Diğer taraftan bu dilekçeden sonra iş artışı nedeniyle yapılan 20.10.2009 tarihli ek sözleşmede belirlenen iş teslim tarihi ise, ek sözleşme kapsamındaki işlerin teslim tarihini kapsayıp, davalı iş sahibi idarenin cezalı çalışma süreleri nedeniyle kesmiş olduğu ceza bedelinden feragat anlamına gelecek şekilde değerlendirilemez. Bu nedenle, mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken, kabulüne karar verilmiş olması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 01.07.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.