Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/9237 Esas 2019/9343 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9237
Karar No: 2019/9343
Karar Tarihi: 30.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/9237 Esas 2019/9343 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 74. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, hükümlü uyuşturucu madde bulundurma suçundan adli para cezasına çarptırılmıştır. Ancak daha sonra yapılan araştırmada, hükümlünün daha önce aynı suçtan mahkum olduğu ve tedavi ya da denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, tedbir uygulanan hükümlü hakkında yargılamaya devam edilerek mahkumiyet kararı verilmiştir. Mahkemenin bu kararı, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun bulunmuştur. TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının hükümlü lehine uygulanma şartları da bu davanın koşullarında mevcut değildir. Sonuç olarak, hükümlüye uygulanan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûmiyet hükmü onanmıştır. Kanun maddeleri ile ilgili detaylı bilgi verilmemiştir.

10. Ceza Dairesi 2019/9237 E. , 2019/9343 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İSTANBUL (Kapatılan) 74. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümlü hakkında Fatih 1. Sulh Ceza Mahkemesince 17.03.2011 tarihinde 2010/1116 esas ve 2011/503 karar sayı ile verilen adli para cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün Dairemizin 13/02/2012 tarih ve 2012/1812 - 980 sayılı ilamı ile kanun yararına bozulduğu,
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, hükümlü hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının hükümlü lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, Mahkemece aynı konuda yapılan araştırma ve inceleme yeterli görülerek, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve tedbirin infazı sırasında uyarıya rağmen yükümlülüklerini ihlal eden hükümlü hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olmasının 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğu,
Hususları dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin hükümlü tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; hükümlünün yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 30/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.