Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18518 Esas 2020/2688 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18518
Karar No: 2020/2688
Karar Tarihi: 11.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18518 Esas 2020/2688 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kasten yaralama suçu hükmü temyiz edilmiştir. Ancak, tarafların ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği konusunda farklı beyanlarda bulunduğu ve olayın karşılıklı kavga şeklinde gerçekleştiği belirlenmiştir. Bu nedenle, Ceza Genel Kurulu ve Ceza Dairelerinin süreklilik gösteren kararlarına uygun olarak, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenemediğinden, sanığın lehine haksız tahrik hükümleri uygulanması gerektiği kabul edilmiştir. Anayasa Mahkemesinin bir kararı nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, haksız tahrik hükümleri 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesinde, hak yoksunlukları yönünden değerlendirme ise 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde düzenlenmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/18518 E. , 2020/2688 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Tarafların ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda farklı beyanlarda bulunduğu ve karşılıklı kavga şeklinde gerçekleştiği anlaşılan olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas, 2002-367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu hal nedeniyle sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.