Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4652 Esas 2020/2719 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4652
Karar No: 2020/2719
Karar Tarihi: 16.12.2020

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4652 Esas 2020/2719 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında, sanıklar TCK'nın 241/1, 52, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve adli para cezasına çarptırılmıştır. Ancak suçun 5237 sayılı TCK'nın 241/1. maddesi uyarınca öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu anlaşıldığından hükümler bozulmuş ve sanıklar hakkındaki dava düşmüştür. TCK'nın 241/1, 52 ve 53. maddeleri, tefecilik suçunu düzenlemekte ve cezalarını belirtmektedir. 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, bu durumda bozma kararı verilmesi gerektiğini belirtmektedir. CMUK'nın 321. maddesi ise bozma kararının hangi durumlarda verilebileceğini ve hükümlerin nasıl uygulanacağını belirtmektedir. CMK'nın 223/8. maddesi ise dava zamanaşımı süresini düzenlemektedir.

9. Ceza Dairesi 2020/4652 E. , 2020/2719 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Suç : Tefecilik
Hüküm : TCK’nın 241/1, 52, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 100 TL adli para cezası. (her iki sanık hakkında)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müştekiler ... ve ..."nın 04/11/2009 tarihli şikayet dilekçesi ve müşteki ifade tutanağına göre 2007 yılında faizle para aldıklarını beyan ettikleri, kesin olarak belirlenememesi nedeniyle sanıklar lehine değerlendirme ile 01/01/2007 olarak kabulü gerektiği, suç tarihinin 01/01/2007 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında 2009 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Sanıkların üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, 01/01/2007 olan suç tarihi ile temyiz inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1. ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 16/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.