MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Dairemizin 16/01/2019 tarih, 2017/2877 Esas ve 2019/727 Karar sayılı bozma ilamı öncesinde sanık hakkında verilen cezaların mükerrirlere göre infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği ve hükümlerin yalnızca sanık tarafından temyiz edildiği halde, mahkemenin Yargıtay bozma ilamına uyduktan sonra bu kez cezanın 2. kez mükerrirlere göre infaz rejimine göre çektirilmesine karar verdiği anlaşıldığından, aleyhe temyiz bulunmadığından Yargıtay Genel Kurulunun 09.02.2016 tarih, 2014/8-71 Esas ve 2016/42 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere sanığın usuli kazanılmış hakkının gözetilmeyerek sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması suretiyle 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesine aykırı davranılması,
2-Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkarılarak yerlerine; “Sanığın İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/12/2013 tarih ve 2019/709 Esas ve 2013/846 Karar sayılı ilamıyla 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b, 62. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezasının 17.01.2014 tarihinde kesinleştiği ve tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 58/1-6 maddeleri uyarınca sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve ceza infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına”
cümlesinin yazılması ve hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin kısım çıkarılarak yerine ""6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nun 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olan bozma öncesi yargılama giderlerinin ve ayrıca lehe olan bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.