Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/11892 Esas 2020/962 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi         2019/11892 E.  ,  2020/962 K.

"İçtihat Metni"

KARAR

Hakaret ve kasten yaralama suçlarından sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 125/1, 86/2, 43/2 (2 kez), 62/1(2 kez) ve 52/2. maddeleri gereğince 1.860,00 ve 2.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Torbalı 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/11/2018 tarihli ve 2018/351esas, 2018/1227 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında; "Dosya kapsamına göre,
1-Sanık hakkında basit yaralama suçundan dolayı zincirleme suç hükümleri uygulanarak cezasında artırım yapılmış ise de; kasten yaralama suçlarında zincirleme suç hükümlerinin uygulamasının mümkün olmadığı gibi, sanığın yaralama eylemini sadece katılan Murat Böyukuçar"a karşı gerçekleştirdiği anlaşıldığı halde, sanık hakkında zincirleme suç hükümleri uygulanarak ceza artırımı yapılmasında,
2-Sanığın katılanlara karşı sarf ettiği ""senin altındaki karını alacağım sen kimle uğraştığını bilmiyosun, bunu senin yanına bırakmayacağım, artık çocuğuna karına dikkat et, senin karını kızını si...ceğim"" şeklindeki sözlerin bir bütün halinde tehdit suçunu oluşturduğunun anlaşılması karşısında, ayrıca hakaret suçundan da ceza verilmesinde,
İsabet görülmemiştir." denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
1- "1" numaralı istem açısından yapılan değerlendirmede;
5237 sayılı TCK’nın “Zincirleme Suç” başlıklı 43. maddesi;
(1) Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedilir. Ancak bu ceza, dörtte birinden dörtte üçüne kadar artırılır. Bir suçun temel şekli ile daha ağır veya daha az cezayı gerektiren nitelikli şekilleri, aynı suç sayılır. (Ek cümle: 29/6/2005-5377/6 md.) Mağduru belli bir kişi olmayan suçlarda da bu fıkra hükmü uygulanır.
(2) Aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi durumunda da, birinci fıkra hükmü uygulanır.
(3) Kasten öldürme, kasten yaralama, işkence ve yağma suçlarında bu madde hükümleri uygulanmaz.
Hükmüne amir olup, kasten yaralama suçunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasının mümkün olmadığı düzenlenmiştir.
İncelenen dosyada: sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükümde TCK"nın 43/2. maddesi uygulanmış ise de yaralama eyleminin sadece katılan Murat Böyukuçar"a karşı gerçekleştirildiği hükmün gerekçesinde sehven TCK"nın 43/2. maddesinin uygulandığının belirtilmesi karşısında yapılan uygulama hukuka aykırı bulunmuştur.
2- "2" numaralı istem açısından yapılan değerlendirmede;
5237 sayılı TCK"nın 106. maddesinde; "Bir başkasını, kendisinin veya yakınının hayatına, vücut veya cinsel dokunulmazlığına yönelik bir saldırı gerçekleştireceğinden bahisle tehdit eden kişi, altı aydan iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. Malvarlığı itibarıyla büyük bir zarara uğratacağından veya sair bir kötülük edeceğinden bahisle tehditte ise, mağdurun şikayeti üzerine, altı aya kadar hapis veya adlî para cezasına hükmolunur." hükmü bulunmaktadır.
İncelenen dosyada; sanık ..."nın, katılanlara söylediği kabul edilen sözlerin bir bütün halinde değerlendirildiğinde yalnızca tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, bu sözlerin ayrıca hakaret suçunu da oluşturduğunun kabulü ile sanık hakkında hakaret suçundan da mahkumiyet hükmü kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce, yapılan açıklamalara göre yerinde görüldüğünden,
1- Hakaret ve yaralama suçlarından sanık ... hakkında, Torbalı 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/11/2018 tarihli ve 2018/351 esas, 2018/1227 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Hakaret suçu açısından hükümdeki hukuka aykırılık sanığa verilen cezanın kaldırılmasını gerektirmekle, anılan yasa maddesinin 4-d fıkrası gereğince, sanığın hakaret suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına, hükmolunan cezanın çektirilmemesine,
3- Yaralama suçu açısından ise karardaki hukuka aykırılık sanığa daha hafif bir cezanın verilmesini gerektirmekle, aynı Kanun maddesinin 4-d fıkrası uyarınca, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hükümden çıkartılarak, sonuç cezanın 2000 TL adli para cezası olarak belirlenmesine,
4- İnfazın bu miktar üzerinden yapılmasına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 15/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.