Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25589 Esas 2018/2297 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Tebligat Kanunu"nda 6099 sayılı Yasa ile değişikliğe gidilmiş olup 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren değişiklikle Tebligat Kanunu"nun 10. maddesinde ""Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Şu kadar ki; kendisine tebliğ yapılacak şahsın müracaatı veya kabulü şartıyla her yerde tebligat yapılması caizdir. (Ek fıkra: 11.01.2011-6099 Sayılı Kanun"un/3.mad.) Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır."" biçiminde düzenlenen hüküm ile Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesinde (Ek fıkra : 11.01.2011-6099 Sayılı Kanun"un /5.mad) ""gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır."" hüküm karşısında; sanık ..."in 04.12.2013 tarihli celsedeki son savunmasında bildirdiği en son adres "" ..."" sayılı adrese tebligat yapılmadan, doğrudan sanığın mernis adresi olduğu belirtilen ""..."" sayılı adrese Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre yapılan tebliğin usule uygun olmadığı; yine sanık ..."nın 20.12.2010 tarihli celsedeki savunmasında bildirdiği en son adres olan ""..."" sayılı adrese tebligat yapılmadan doğrudan sanığın mernis adresi olduğu belirtilen ""..."" sayılı adrese Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre yapılan tebliğin usule uygun olmadığı; ayrıca sanık ..."ın 20.12.2010 tarihli savunmasında bildirdiği en son adresi olan ""..."" adresine tebligat yapılmadan doğrudan sanığın mernis adresi olduğu belirtilen ""..."" sayılı adrese Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre yapılan tebliğin usule uygun olmadığı anlaşılmakla; gerekçeli kararın usulünce adı geçen sanıklara tebliğ edildikten ve sunarlarsa temyiz dilekçeleri eklendikten sonra, bu hususlarda ek tebliğname de düzenlendikten sonra incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 27.02.2018 günü oybirliğiyle karar verildi.