Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/5340 Esas 2015/959 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bursa 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/02/2014
NUMARASI : 2013/323-2014/229

Davacılar S.. K.. vd vekili Avukat Necdet tarafından, davalılar Ö.. D.. vdl aleyhine 01/04/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davacı G.. K.. yönünden davanın reddine, davalı M.. D.. yönünden davanın reddine, davacı S.. K.."nun davalılar Ö.. D.. ve A.. D.."a yönelik manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne, maddi tazminat isteminin reddine dair verilen 27/02/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar Ö.. D.. ve A.. D.. tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalılar Ö.. D.. ve A.. D.."ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalılar Ö.. D.. ve A.. D.."ın diğer temyiz itirazları yönünden;
Dava, haksız şikayet nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davacı G.. K.."nun davasının reddine, Davalı M.. D.. yönünden davanın reddine, davalılar Ö.. D.. ve A.. D.. yönünden davanın manevi tazminat istemi yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar Ö.. D.. ve A.. D.. tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalıların haksız şikayetleri nedeniyle haklarında soruşturmalar açıldığını, ancak delil olmadığından sonuçta kovuşturmaya yer olmadığına dair kararlar verildiğini, bu şikayetler nedeniyle kişilik haklarının zarar gördüğünü belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır.
Davalılar, davacılarla aralarında çok sayıda dava olması nedeniyle davacılardan şüphe etmelerinin normal olduğunu, yasal şikayet haklarını kullandıklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacı G.. K.."nun tazminat istemine esas şikayetin anayasal şikayet kapsamında kaldığı gerekçesiyle davanın reddine; davalı M.. D.. yönünden dava ispatlanamadığından reddine; davalılar Ö.. D.. ve A.. D.. yönünden ise, davalıların evlerinin camının kırılması ve davalı Ö.. D.."ın telefon numarasının bir benzin istasyonunun tuvalet kapısına uygunsuz teklif içerir şekilde yazılması nedeniyle yapılan şikayetlerin, aralarındaki önceye dayalı husumet ve davalar nedeniyle böyle bir eylemin davalılar tarafından yapılmış olabileceği iddiasına dayandığı, tek başına husumetin böyle bir şikayeti haklı göstermeyeceğinden anayasal şikayet hakkı kapsamının aşıldığı gerekçesiyle bu davalılar yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden; taraflar arasında çok sayıda karşılıklı davalar olması, davalıların şikayete konu eylemleri davacıların yapmış olabileceğinden şüphe ettiklerine dair şikayetçi olmaları, doğrudan bir suç isnadında bulunmamaları nazara alındığında davalılar aleyhine hükmedilen manevi tazminat miktarı fazladır, daha alt düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, (1) no"lu bentte gösterilen nedenlerle davalıların diğer temyiz itirazlarının reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.