Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7086 Esas 2019/3693 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7086
Karar No: 2019/3693
Karar Tarihi: 18.03.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7086 Esas 2019/3693 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından taksirle yaralamadan mahkum edilen sanığın temyiz başvurusu incelendi. Adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmadı. Yargılamaya ve delillere uygun olarak kanaat oluştuğu ancak hükmedilen kısa süreli hapis cezasının çevrilmesinde TCK'nın 52/3. maddesine aykırı davranıldığı belirtildi. Hüküm kanuna aykırı olduğu için bozuldu ancak yeniden yargılamayı gerektirmediği için dördüncü bendi çıkarılarak hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve adli para cezasının belirlenmesi kararlaştırıldı. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4 ve 52/3. maddeleri gereğince mahkumiyet, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve belirlenmesinde tam gün sayısının gösterilmesi gerekliliği. Sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılması gerektiği belirtildi.

12. Ceza Dairesi 2017/7086 E. , 2019/3693 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmayarak, tebliğnamedeki düzeltilerek onama görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesinde esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün dördüncü bendinin hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 150 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 18.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.