Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2012/10244 Esas 2012/23889 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçiler tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK. nun 134/2.maddesi uyarınca “ihalenin feshini, Borçlar Kanununun 226. maddesinde yazılı sebepler de dahil olmak üzere yalnız satış isteyen alacaklı, borçlu, tapu sicilindeki ilgililer ve pey sürmek suretiyle ihaleye iştirak edenler yurt içinde bir adres göstermek koşuluyla icra mahkemesinden şikayet yolu ile ihale tarihinden itibaren yedi gün içinde isteyebilirler.” Aynı maddenin 6.fıkrasına göre ise; “    satış ilanı tebliğ edilmemiş veya satılan malın esaslı vasıflarındaki hataya veya ihalede fesada bilahara vakıf olunmuşsa şikayet müddeti ıttıla tarihinden başlar. Şu kadar ki, bu müddet ihaleden itibaren bir seneyi geçemez.”
Somut olayda şikayet konusu ihalenin, İİK.nun 133. maddesine  göre yapıldığı, şikayetçilere satış ilanının tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır. Her ne kadar İİK.nun 133.maddesine göre yapılan satışın ilgililere tebliği zorunlu değil ise de kendisine satış ilanı tebliğ edilmeyen ilgilinin ihalenin feshini isteme süresi, öğrenme tarihinden başlar. Şikayetçilerin,  bildirdiği öğrenme tarihi esas olup, bu tarihin aksi karşı tarafça ancak yazılı belge ile ispatlanabilir. Hukuk Genel Kurulunun 12.02.1969 tarih ve 1967/172-107 sayılı kararında da benimsendiği üzere beyan edilen öğrenme tarihinin aksi tanık beyanıyla ispat edilemez. Bu nedenle şikayetçileri öğrenme tarihi olarak bildirdikleri 19.12.2011 tarihinden önce ihalenin gerçekleştirildiğini öğrendiklerine ilişkin yazılı bir kanıt ve belge de bulunmadığına göre bu tarihten itibaren yedi günlük ve  05.12.2011 tarihinde yapılan ihaleden  itibaren 1 yıllık sürede 22.12.2011 tarihinde yaptıkları şikayet yasal  süresindedir.
Ayrıca İİK.nun 126/son maddesi göndermesi ile taşınmaz satışlarında da uygulanması gereken aynı kanunun  114/2. maddesinde; "İlanın şekli, arttırmanın tarzı, yer ve günü ve gazete ile yapılıp yapılmayacağı icra müdürlüğünce alakadarların menfaatlerine en muvafık geleni nazara alınarak tayin olunur. İlanın yurt düzeyinde yayımlanan bir gazete ile yapılmasına karar verilmesi halinde, bu ilan satış talep tarihinde tirajı ellibinin (50.000) üzerinde olan ve yurt düzeyinde dağıtımı yapılan gazetelerden biriyle yapılır" düzenlemesine yer verilmiştir. 
Somut olayda icra müdürlüğünce Türkiye genelinde neşredilen tirajı yüksek gazetelerden birinde ilan yapılması için Basın İlan Kurumu’na müzekkere yazıldığı, satış ilanının  ise tirajı 26.434 adet olan Dünya gazetesinde yapıldığı, bu durumda, ilanın  yukarıda

açıklanan yasal zorunluluğa uygun olmadığı anlaşılmaktadır. İhaleye yalnızca bir kişinin katılmış ve taşınmazın muhammen bedelinin çok altında satılmış olması da ilan ve duyuruların yeterli olmadığını göstermektedir. Bu durum tarafların menfaatlerinin muhtel olması sonucunu da doğurmuş bulunmaktadır.
O halde mahkemece şikayetin kabulü ile ihalenin feshine karar verilmesi yerine bu konudaki şikayetin reddi yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
Öte yandan mahkemece şikayetçilerin tahliyenin iptali istemi hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi de doğru değildir.
SONUÇ  : Şikayetçilerin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09/07/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.