Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8360 Esas 2019/17830 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8360
Karar No: 2019/17830
Karar Tarihi: 14.11.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8360 Esas 2019/17830 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık suçundan mahkum edildiği ve yapılan inceleme sonucu eski hale getirme isteğinin Yargıtay'ın ilgili dairesine ait olduğu tespit edilmiştir. Sanığın, mahkumiyet hükmü yokluğunda verilmiş olsa da, tebligatın geçersiz olduğu ve temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenmiştir. Yargılama giderleri sanıktan tahsil edilirken TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği açıklanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
- 5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi: karar verme yetkisinin ilgili dairesine ait olduğunu belirtir.
- 5271 sayılı CMK'nın 324/4 maddesi: yargılama giderlerinin toplamının belirli bir miktarın altında olduğunda tahsil edilmemesine dair bir düzenlemedir.
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi: yargılama giderleri ile ilgili terkin edilmesi gereken bir tutarı belirtir.
- TCK'nın 53. maddesi: birtakım hak yoksunluklarını içerir.

2. Ceza Dairesi 2019/8360 E. , 2019/17830 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 16.06.2015 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme istemi hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle...11. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 18.06.2015 tarih ve .... karar sayılı ek kararının kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmü, sanığın ifadesinde bildirdiği adresine 15.05.2015 tarihinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre tebliğ edilmişse de; sanığın, eski hale getirme ve temyiz istemli 16.06.2015 tarihli dilekçesinde tebligat tarihinde askerde olduğuna dair beyanları ile temyiz dilekçesinin ekinde yer alan yazı ve UYAP"tan edinilen askerlik adres kayıt bilgilerinin tutarlılık gösterdiğinin anlaşılması karşısında; 15.05.2015 tarihinde yapılan gerekçeli karar tebliğ işleminin geçersiz olduğu, sanığın öğrenme üzerine verdiği 16.06.2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının ve TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 14.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.