Hırsızlık - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6334 Esas 2019/17829 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6334
Karar No: 2019/17829
Karar Tarihi: 14.11.2019

Hırsızlık - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6334 Esas 2019/17829 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı reddedilmiştir. Suç tarihi itibariyle suça sürüklenen çocuk hakkında TCK'nın 142/1-a maddesi gereği uygulanması gerekirken, 142/1-b maddesi gereği uygulama yapılması yanlış bir değerlendirme olarak kabul edilmiştir. Bu hata nedeniyle karar bozulmamıştır. 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a maddesi, bir kamu kurumunda işlenen hırsızlık suçlarını cezalandırmaktadır. 142/1-b maddesi ise kamu malına zarar verilmesi suçunu düzenlemektedir.

2. Ceza Dairesi 2019/6334 E. , 2019/17829 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ...
SUÇ : Hırsızlık, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuk müdafiinin, 03.10.2018 tarihli dilekçesi ile suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık, kamu malına zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından kurulan hükümleri temyiz etmesi üzerine, suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı hakkında, Mersin 6. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 18.10.2018 tarihli kararı ile itirazın reddine karar verildiği ve hükmün kesinleştiği anlaşılmakla, temyizin kapsamının kamu malına zarar verme ve hırsızlık suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğun, suça konu ilköğretim okulundaki idari odadan üç adet cep telefonu çalması şeklindeki eyleminin, kamu kurumu niteliğindeki binanın içerisinde gerçekleşmiş olması karşısında, suç tarihi itibariyle suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/1-a maddesinin uygulanması gerekirken, suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 142/1-b maddesi gereğince uygulama yapılması, her iki bentteki suçun öngördüğü cezaların alt ve üst sınırlarının aynı olması nedeniyle sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma üzerine, yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 14.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.