Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/20362 Esas 2016/134 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, meslek hastalığı sonucu maluliyetinden doğan manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacı sigortalının meslek hastalığı maluliyet oranının %13"den %65"e arttığı iddiasına dayanan manevi tazminat istemine ilişkindir
Mahkemece; davacının %13"den %59"a artan meslek hastalığı maluliyeti nedeniyle 30.000,00-TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
İşverenin, tazminattan sorumlu tutulması, giderek de tazminat miktarının belirlenmesinde meslek hastalığının tespit tarihinde yürürlükte bulunan İş Kanunun 77. ve iş sağlığı ve güvenliği yönetmeliğinin öngördüğü önlemlerin işyerinde olup olmadığının saptanması ile mümkündür. Bu yön ise, başka bir anlatımla, işverenin kusurlu olup olmadığı, varsa kusur oranı, uzman bilirkişiler tarafından düzenlenecek kusur raporu ile, tespit edileceği yönü tartışmasızdır. Oysa, Mahkemece hakimlik mesleğinin gerektirdiği, genel ve hukuki bilgi ile çözümlenmesi mümkün olmayan, özel ve teknik bilgiyi gerektiren konuda bilirkişiye gitmeden, sorunun çözümlediği açık-seçiktir.
Somut olayda ise davacı sigortalıdaki meslek hastalığının oluşumunda tarafların kusuruna ilişkin rapor alınmadan karar verilmiş olup bu durumda usul ve yasaya aykırıdır.
O halde taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine
18.01.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.