Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/8777 Esas 2016/6620 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde şoför olarak çalışırken yaptığı fazla, hafta ve genel tatil günleri çalışma karşılıklarının ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma, hafta tatili, bir kısım aylık ücret, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı def"ini öne sürüp, davacıya fazla çalışma karşılıklarının ücreti ile birlikte ödendiğıni, davacının talep ettiği döneme ilişkin ücret alacağınında bankadaki davacı hesabına yatırıldığını, hafta tatilinde yaptığı çalışmaların da aynı şekilde ücreti ile birlikte davacıya ödendiğini, genel tatil günleri çalışma karşılıklarının da aynı yöntemle ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının ödenmeyen fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ücreti alacakları olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.



2- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda denetime elverişle olmayan şekilde davacının haftalık 25 saat fazla çalışma yaptığı belirtilip buna göre alacak hesabı yapılmıştır.
Davalı tarafça dosyaya işyerindeki çalışma düzenini gösterir puantaj kayıtları ile davacı imzası taşıyan ve çalışma saatlerini gösteren taşıt emirleri sunulmuş olup fazla çalışma ücreti talebi ile ilgili bu belgelerin dikkate alınması gerekirken iken soyut anlatımlar içeren tanık beyanları ile denetime elverişli olmayan rapora itibar edilerek fazla çalışma ücret alacağının yazılı şekilde belirlenmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.