Esas No: 2021/4815
Karar No: 2022/3540
Karar Tarihi: 14.04.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/4815 Esas 2022/3540 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık cinsel taciz suçundan mahkum edilmiş ancak bu karar temyiz edilemez çünkü sanığa kesilen adli para cezası kesin nitelikte bulunmaktadır. Ancak sanık kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan beraat etmelidir çünkü suçun kanuni unsurları oluşmadığı tespit edilmiştir. Kararın kanuni dayanağı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. ve 321. maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında cinsel taciz suçundan doğrudan verilen 1.500 TL adli para cezasının miktar itibarıyla CMUK'nın 305/1. maddesi gereğince kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Tüm dosya içeriğine göre sanığın olay günü kullandığı "0507 ... 69 99" nolu hattan katılanın "0507 ... 51 02" numaralı hattına bir kez mesaj attığı,atılan bu mesajında mahkumiyet kararı verilen cinsel taciz suçunun konusunu oluşturup, diğer aramaların mağdur tarafından yapıldığının anlaşılması karşısında; sanığın eyleminde ısrar unsurunun da gerçekleşmediği bu nedenle atılı suçun kanuni unsurları itibarıyla oluşmadığı gözetilerek sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.