Yargıtay - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/8550 Esas 2019/3663 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8550
Karar No: 2019/3663
Karar Tarihi: 18.03.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/8550 Esas 2019/3663 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinin kısmen kabul edilmesine karar verir. Davanın kabul edilen kısmında, davalı Hazineden alınarak davacıya 118 TL maddi ve 237.60 TL manevi tazminat verilmesi gerektiği belirtilir. Karara yapılan temyizler sonucunda, davalı vekilinin talebi reddedilirken, davacı vekilinin faiz talebi konusunda yargılama hatası yapıldığı belirtilerek karar kısmen bozulur. Yeniden yargılama yapılmaksızın, hükmün madde tazminatının 118 TL üzerinden kabul edilmesi, faizi ile birlikte davacıya verilmesi şeklinde düzeltilerek onanması kararlaştırılır. Kanun maddeleri olarak ise, HMK'nın geçici 3. maddesi, 6100 sayılı HMK'nın 427. ve ek 4. maddeleri, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ve 1086 sayılı HUMK'un 432. ve 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2018/8550 E. , 2019/3663 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulüne 118 TL maddi, 237.60 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-)Davalı vekilinin temyiz talebine ilişkin yapılan incelemede;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince REDDİNE,
2-)Davacı vekilinin temyiz talebine ilişkin yapılan incelemede ise;
Yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren davacı lehine, yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücreti takdir edilmesinde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı tarafça dava dilekçesinde, hükmolunacak maddi tazminata haksız gözaltı tarihinden itibaren faiz işletilmesi talebinde bulunulduğu halde, hükmolunan maddi tazminata faiz işletilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1 numaralı bendinin ""Davacı ..."un maddi tazminat davasının bilirkişi raporunda belirtilen 118 TL üzerinden kabulü ile 118 TL maddi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı hazineden alınarak davacı tarafa verilmesine,"" şeklinde değiştirlmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.