Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/14355 Esas 2018/3930 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14355
Karar No: 2018/3930
Karar Tarihi: 12.03.2018

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/14355 Esas 2018/3930 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 13. Ceza Dairesi'ndedir ve hırsızlık ile konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanık hükümlü bulunmuştur. Konut dokunulmazlığı ihlali suçu ile ilgili olarak verilen \"hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına\" karşı itiraz yolu açıktır ve dosyanın incelenmeksizin iadesine karar verilmiştir. Hırsızlık suçundan sanığın mahkumiyeti ise yerinde görülmüş, ancak hüküm eksik olduğu için TCK'nın 53/1. maddesinin uygulanması gerektiği belirtilmemiştir. Bu nedenle hüküm BOZULMUŞ ve TCK'nın ilgili maddeleri eklenerek düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise; konut dokunulmazlığının ihlali suçu için 5271 sayılı CMK'nın 231/12. ve 264/1. maddeleri, hırsızlık suçu için ise 5237 sayılı TCK'nın 53/1., 2. ve 3. maddeleri gösterilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2016/14355 E. , 2018/3930 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçu ile ilgili olarak verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin karara karşı, aynı Yasanın 231/12. maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup, temyiz olanağı bulunmadığından, 5271 sayılı CMK"nın 264/1. maddesi uyarınca sanığın yasa yolu merciinde yanılması, haklarını ortadan kaldırmayacağından, aynı maddenin 2. fıkrasına göre itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere, dosyanın bu suç bakımından incelenmeksizin İADESİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasına ilişkin mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeksizin, uygulanmasına yer olmadığına dair yazılı şekilde karar verilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin bölümün” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,12.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.