Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/1675 Esas 2017/4879 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki itirazın iptali davasından dolayı yerel mahkemece verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Kapatılan 18. Hukuk Dairesinin 16.03.2015 gün 2014/15532 E-2015/3612 K. sayılı ilâmıyla bozulmasına karar verilmiş, süresi içinde davalı vekili tarafından kararın duruşma istekli düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içindeki tüm belgeler incelenip gereği düşünüldü:

K A R A R
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının 2011 yılı Ocak ayından 2012 yılı Ağustos ayına kadar 19 aylık apartman aidat ve doğal gaz borcu olan 4.733,05 TL ve yönetici olduğu döneme ilişkin harcama belgeleri verilmeyen 8.669,92 TL borç aslını ödemediğini, gecikme faizleri ile birlikte toplam 16.944,59 TL üzerinden icra takibi yapıldığını, davalının haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptali ile alacağın %20"sinden az olmamak üzere icra inkar tazminatı istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece; yönetimin takip konusu alacak kalemlerine ilişkin alacağının bulunmadığı, davalı eski yönetici tarafından tüm gelir kalemlerinin işletme defterlerine gelir olarak kaydedildiği ve buna göre gelir gider hesaplarının oluşturulduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı vekili tarafından esas yönünden davalı vekili tarafından ise vekalet ücretine yönelik olarak temyiz edilmesi üzerine Kapatılan 18. Hukuk Dairesinin 16.03.2015 gün 2014/15532 E-2015/3612 K sayılı ilâmıyla davacının temyiz itirazları incelenerek hükmün bozulmasına karar verilmiş, davalı vekilinin temyiz itirazları incelenmemiştir.
Bozma kararında özetle “...Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme ile alınan bilirkişi raporunun hüküm kurmaya yeterli olmadığı, işletme defterlerinin davalı eski yöneticinin elindeyken ve yeni yönetim tarafından incelenerek ibra da edilmemişken gelir kalemlerinin işletme defterine gelir kaydedilmesinin eski yöneticinin sorumlu tutulmaması için yeterli olmadığı, bu nedenle, gelir gider hesaplarının makbuzları davalıdan istenerek, varsa şahsi harcamalar da dikkate alınarak yeni bilirkişi kurulundan rapor alınması gerektiğinin düşünülmemesinin , yine zimmet iddiasına ilişkin mahkemece davalının yöneticiliğe seçildiği tarihte kendisine devredilmiş olan ortak para ile o tarihteki borç ve alacakların tutarı, yöneticiliği döneminde toplanan avanslar ve yapılan harcamaların miktarları belirlenip gelir ve giderlere ilişkin olarak alınan makbuz, belge, fatura, fiş vs. evrak, ayrıca davacı tarafın delil olarak dosyaya sunduğu belgelerin dosya arasına alınmasından sonra doğruluğu bir bütün halinde bilirkişiye incelettirilerek, davalının ödemesi gereken bir meblağ bulunup bulunmadığının tam olarak tespit edilip alınacak uzman bilirkişi kurulu raporu doğrultusunda hüküm kurulması gerekirken davacının ileri sürdüğü itirazları karşılamayan ve denetime elverişli bulunmayan incelemeyle karar verilmiş olmasının doğru görülmediği....” belirtilmiştir.



Davalı vekili temyiz süresi içinde kararı temyiz etmiş ise de Kapatılan 18. Hukuk Dairesinin 16.03.2015 gün 2014/15532 E-2015/3612 K. sayılı ilamında maddi yanılgı sonucu davalının temyiz isteğinin incelenmediği bu yönde karar verilmediği anlaşılmaktadır. Bu durumda 16.10.1940 gün 48/88 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca davalının karar düzeltme isteği temyiz isteği olarak kabul edilerek inceleme yapılması gerekmiştir. Davalı vekilinin duruşmalı temyiz isteği değer yönünden reddedilerek işin esasına geçilmiştir.
Dava; itirazın iptali, icra inkar tazminatı isteklerine ilişkindir.
Bozma kararı karşısında davalının vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı vekilinin karar düzeltme isteği temyiz isteği olarak kabul edilerek temyiz itirazlarının REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 01.06.2017 günü oybirliğiyle karar verildi.