Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/356 Esas 2018/2972 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/356
Karar No: 2018/2972
Karar Tarihi: 13.02.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/356 Esas 2018/2972 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen alacak davasıyla ilgili olarak verilen kararda, kesinlik sınırıyla ilgili açıklamalar yapıldı. Karar, taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınarak temyiz kesinlik sınırının belirleneceğini ve faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderlerinin hesaba katılmayacağını belirtti. Davalı vekilinin temyiz dilekçesinde maddi hatalara dayanan yazım hatasına ilişkin olduğu söylenerek, kararın temyize konu edilen miktarının 2.190,00 TL kapsamında kaldığı vurgulandı. Karara göre, mülga 1086 sayılı Kanun'un 427. ve 432. maddeleri uyarınca davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi ve alınan temyiz harcının iadesi istendi. Kararda, temyiz kesinlik sınırı, 6100 sayılı Kanun'un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmaya devam edildi.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi
- 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleri

22. Hukuk Dairesi 2018/356 E. , 2018/2972 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre, davalı vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği hususlar, mahallinde her zaman düzeltilebilmesi mümkün olan maddi hataya dayanan yazım hatasına ilişkin olduğu gibi hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktar 665,86 TL olup, karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 2.190,00 TL kapsamında kaldığından, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.02.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.