Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1336 Esas 2020/2467 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1336
Karar No: 2020/2467
Karar Tarihi: 02.07.2020

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1336 Esas 2020/2467 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, sanıkların yağma suçu işledikleri gerekçesiyle mahkumiyetleri onanmıştır. Ancak, sanıkların yargılama giderlerinin eşit olarak tahsil edilmesine karar verilmesi, CMK'nin ilgili maddesine aykırıdır ve bu nedenle hüküm bozulmuştur. Mahkeme, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığını belirtse de, hükmün yargılama giderleriyle ilgili fıkrasındaki ifade çıkarılarak, sanıkların neden oldukları yargılama giderinin ayrı ayrı tahsil edilmesine karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri şöyle açıklanabilir:
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi: Bu madde, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde yapılan değişikliği içermektedir. Değişiklik, infaz aşamasında uygulanacak ceza indirimleriyle ilgilidir.
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi: Bu madde, hırsızlık, yağma gibi suçlarda mağdurla anlaşma sağlanması ve para cezasının ödenmesi halinde ceza indirimi yapılmasına imkan tanımaktadır.
- 5271 sayılı CMK'nin 326/2. maddesi: Bu madde, yargılama giderlerinin sanıklarca karşılanmasına ilişkin hükümler içermektedir.
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi: Bu madde, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içinde temyiz yolunun açık olacağını ve temyiz süresi geçtikten sonra kararın kesinleşeceğini belirtmektedir.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Bu madde, mahkeme kararlarının temyiz incelemesi yapılırken, hükümle ilgili yasal nedenlerin belirtilmesi gerektiğini ifade etmektedir.

6. Ceza Dairesi 2018/1336 E. , 2020/2467 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar ... ve ... hakkında, 15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine, 5271 sayılı CMK"nin 326/2. maddesine aykırı biçimde ""Yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak tahsil edilmesi"" biçiminde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından ""Sanıklardan eşit olarak
tahsiline” ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “Sanıklardan neden oldukları yargılama giderinin ayrı ayrı alınmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.