Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın ehliyetsiz olarak kullanmış olduğu motosikletle, motosiklet ve diğer taşıtlarının girişinin yasak olduğu alan üzerinde, anne ve babasının refakatinde yürümekte olan yaya katılan ..."ye çarparak 5. dereceden kemik kıırğı oluşacak şekilde yaralanmasına asli kusurlu olarak sebebiyet verdiği ve mahkemece de bu şekilde gerçekleştiği kabul edilen olayda, sanığın eyleminin TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümleri kapsamında değerlendirilmesi ve belirlenen temel cezada anılan hüküm uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğuna ilişkin "dördüncü" paragrafın çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.