MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalının ciro esasına dayalı kira ödediğini, ödenenen kira bedelinin emsallere göre düşük kaldığını ileri sürerek, 01.12.2013 tarihinden itibaren kira bedelinin 15.000 TL olarak tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davanın kabulüne dair verilen karar Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 28.01.2016 gün ve 2015/2640 E – 2016/ 564 K sayılı ilamı ile "492 Sayılı Harçlar Yasasında kira tesbit davalarında harcın aylık kira parasına göre mi, yoksa yıllık kira parasına göre mi hesap edileceğine dair bir açıklık bulunmamaktadır. 07.07.1965 tarih ve 5/5 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında, en kısa ve en az külfetli bir usul uygulanması, en az masraf yapılması ilkesinden hareket edilerek, aylık kira parası esas alınmak suretiyle görevli mahkemenin tayin edileceği kabul edildiğinden aylık kira parasının tesbitine ilişkin davalarda da aynı ilkelere dayanılarak aylık kira farkı üzerinden harç alınması gerekeceği sonucuna varılmıştır.Bu nedenle mahkemece aylık kira farkı üzerinden harç hesaplanması gerekirken yıllık kira farkı üzerinden harç hesaplanması doğru değildir. " gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkemece; bozmaya uyma kararı verilerek yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delilerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre , davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Karar ve ilam harcına yönelik olarak;
Yargılama harçları ve giderleri, kural olarak davada haksız çıkan (aleyhine hüküm verilen) tarafa yükletilir. (...nun 326.maddesi) Davada haksız çıkan tarafa yükletilecek olan yargılama harç ve giderleri hem davayı kazanan tarafın daha önce peşin olarak ödediği, hem de (karar ve ilam harcı ve Devlet Hazinesi tarafından peşin olarak ödenen giderler gibi) devlete ödenmesi gereken harçlar ve giderlerdir. Dava açılırken nispi karar ve ilam harcının dörtte biri davacıdan peşin alındığından, Mahkemece dava yönünden dava kabul edilmekle ilk karar ile fazladan harç yatırıldığı dikkate alınarak, davalıya fazla ödediği harç bedelinin iade edilmemesi ve davacının fazla ödediği harcın da davalıdan alınarak davacıya verilmesine şeklinde karar verilmesi doğru değildir.
Ancak, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği ve "hakimin takdir yetkisi kapsamında" kalmadığından; hükmün, HUMK"nun 438/7, C2 hükmü ve 6100 Sayılı HMK 370/2 ek 3/1 maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasından harca yönelik 3 ve 5 nolu bentlerin çıkarılmasına, yerine " Alınması gereken 580,06 TL harcın peşin ödenen 1.755,15 TL den mahsubu ile fazla ödenen 1.160 TL harcın karar kesinleştiğinde ve talebi halinde davacıya iadesine, davacı tarafından ödenen 580, 06 TL harcın davalıdan alınarak davacıya verilmesine" "Davalı tarafça ilk karar ile ödenen 5.220 TL harcın karar kesinleştiğinde ve talebi halinde davalıya iadesine" ifadesinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.