MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanıklar ..., ... ve ... hakkında 2010-2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık sanık ... hakkında 2010 yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanıklar ... müdafii, ... müdafi ile sanık ... ve sanık ...’ın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1- Ulus Vergi Dairesi Müdürlüğünün 398 063 5551 vergi numaralı mükellefi olan ... Mak. Mt. İmal İnş. Orm. San ve Tic. Ltd. Şti"nin yetkilisi ve ortakları olan sanıklar ..., ... ve ... hakkında 2010-2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek ve ... hakkında 2010 yılında sahte fatura kullanma suçunu işledikleri iddiasıyla açılan kamu davasında, şirket yetkilisi ... ile onun vekili olan ...’in düzenlenen faturaların gerçek olduğunu savunmaları, sanık ...’ın şirkette hiçbir zaman ortak olmadığını savunması, sanık ...’ın ise kullanılan faturaların gerçek ticaret karşılığı olduğunu savunması karşısında; sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçlarında suçun maddi konusunun fatura oluşu, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de, alım-satım ya da hizmet ifasının belgesi olan faturaların, Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, sanıkların düzenlediği ve kullandığı iddia olunan faturaların asılları veya onaylı örneklerinin de dosya içerisinde bulunmadığı görülmekle, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenebilmesi bakımından; suça konu fatura asılları ya da onaylı suretlerinin duruşmaya getirtilip incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, sanıkların ortağı oldukları şirketin düzenlemiş olduğu faturaları kullanan mükellefler ile sanıkların şirketinin 2010 yılında kullandığı faturaları düzenleyen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu bulunup bulunmadığının araştırılması, bu şirket yetkilileri hakkında sahte fatura düzenlemekten/kullanmaktan dava açılmış olup olmadığı belirlenip, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi; faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile sanıkların faturaları kullanan ve sanıkların faturalarını kullandığı mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoku olup olmadığı da araştırılıp, karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması; sanıkların savunmalarının doğru olup olmadığının tespiti bakımından, faturaları kullanan şirket yetkililerinin CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanıkları tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanıkların bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,faturalarda yer alan imza ve yazıların sanıklara ait olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre toplanan tüm deliller değerlendirilip sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Kabule göre de;
a) Sanık ... ile ilgili olarak; 5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı; 213 sayılı Yasanın 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaaya uygun olarak 02.11.2012 tarihli iddianame ile sanık hakkında, “2010 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçundan kamu davası açıldığı, “sahte fatura düzenlemek” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "sahte fatura düzenlemek" ve “sahte fatura kullanmak” suçlarının birbirine dönüşmeyeceği gözetilmeksizin, kararın gerekçesinde sanığın fiilinin “sahte fatura kullanma” suçunu oluşturduğu kabul edilmesine rağmen hüküm fıkrasında "sahte fatura düzenlemek" suçundan hüküm kurularak hükmün karıştırılması,
b) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii, sanık ... müdafii, sanık ... ve sanık ...’ın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 30.10.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.