Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6648 Esas 2019/17778 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6648
Karar No: 2019/17778
Karar Tarihi: 14.11.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6648 Esas 2019/17778 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet hükmü vermiştir. Sanığın başka tekerrüre esas alınabilecek sabıkasının olmadığı ve suçun tekerrüre esas alınan durumunun ise suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçuna ait olduğu tespit edilmiştir. Bu sebeple, uygulanacak tekerrür hükümlerine uygun infaz yapılması ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının da infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Mahkeme kararı üzerinde yapılan duruşmada, tüm deliller ve gerekçeler değerlendirilerek temyiz itirazlarının reddedilmesine oybirliği ile karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 165/1 ve 53. maddeleri, CMK'nın 253. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı.

2. Ceza Dairesi 2019/6648 E. , 2019/17778 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tekerrüre esas alınan...2.Asliye Ceza Mahkemesinin 20/03/2014 tarih ve.... Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 165/1 maddesinde yazılı ""suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi"" suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 7188 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın başka da tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının ve 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 14/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.